Κοινωνία/Σχέσεις/Συναισθήματα/Συμπεριφορά Vs Jesus !!!
Κάποτε ήμουν από εκείνους που ήταν εγγυημένοι στις φιλίες, περιτριγυρισμένοι από πολλούς, γεμάτοι "φίλους" "καλής καρδιάς", άλλωστε είχα τις κορυφαίες στιγμές μου στη ζωή, που έβαζαν τον καφέ στη γωνία, που καλούσαν για επίσημο γεύμα, που έδιναν δώρα, που βοηθούσαν, με ανοιχτό χέρι ξέρετε;!!, το είδος που δεν αρνιόταν τίποτα σε κανέναν.
Ακόμα είμαι, ζήτησα από τον Θεό να μην επιτρέψει στις απογοητεύσεις να μου πάρουν την ευχαρίστηση του να είμαι αυτή που είμαι, να μην μου πάρουν οι λύπες την καλοσύνη, τη στοργή, τη θέληση να βοηθήσω τους άλλους, αλλά να με διδάξει να διακρίνω ποιος πραγματικά ήμουν στη ζωή μου, και αυτό το ένιωσα στην ψυχή μου μόνο όταν έφτασα στο χώμα, και δεν είχα τίποτα άλλο να προσφέρω, εκτός από σεβασμό και παρέα.
Όχι, δεν έγινα πικρόχολος άνθρωπος, αντίθετα, άρχισα να αγαπώ και να αγαπώ τον εαυτό μου περισσότερο, αλλά αυτή ήταν μια μακρά διαδικασία, ήταν με πολλή προσευχή, κλάμα και με την υποστήριξη κάποιων ανθρώπων μετρημένων στο δάχτυλο που θα μπορούσα πραγματικά να αποκαλώ ανθρώπους που αγαπούν πραγματικά, φίλους με κεφαλαίο "Φ".
Δεν είναι εύκολο να συγχωρούμε αυτούς που μας προσβάλλουν και μιλούν άσχημα για εμάς. Το να συγχωρούμε αυτούς που μας γυρίζουν την πλάτη, μας εγκαταλείπουν σε δύσκολες στιγμές και εξακολουθούν να προσποιούνται ότι δεν μας γνωρίζουν πια δεν είναι επίσης εύκολο. Ωστόσο, η έλλειψη συγχώρεσης πληγώνει μόνο εμάς και όχι τον άλλον, κλείνει μόνο τις πόρτες της ζωής μας, πληγώνει μόνο εμάς και όχι τους άλλους.
Όποιος δεν συγχωρεί, δεν περπατεί ούτε προχωρεί μπροστά. Πάντα σκέφτεσαι τις θλίψεις αντί να ξαναχτίζεις, και αυτό σε εμποδίζει να αλλάξεις τα πράγματα. Όποιος κουβαλάει δυσαρέσκεια δεν αντέχει να κουβαλάει κατακτήσεις.
Σήμερα βρίσκομαι σε μια καλή φάση, δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί που θέλω να φτάσω, αλλά είμαι στα μισά του δρόμου, δόξα τω Θεώ, έχω ήδη πραγματοποιήσει ένα μεγάλο μέρος των ονείρων μου και μπορώ να πω ότι στέκομαι και πάλι όρθιος, αλλά όχι με την ίδια αφέλεια όπως πριν, είμαι πιο προσεκτικός, επιλεκτικός και λίγο σιωπηλός σε σχέση με κάποια σχέδια που έχω, μόνο που, για να προσφέρω εκείνο το καλό φλιτζάνι καφέ και τη ζεστασιά μιας καλής κουβέντας και μιας καλής παρέας, σήμερα προσφέρω μόνο για τους φίλους που μπορώ να αποκαλώ αδελφό.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
Ακόμα είμαι, ζήτησα από τον Θεό να μην επιτρέψει στις απογοητεύσεις να μου πάρουν την ευχαρίστηση του να είμαι αυτή που είμαι, να μην μου πάρουν οι λύπες την καλοσύνη, τη στοργή, τη θέληση να βοηθήσω τους άλλους, αλλά να με διδάξει να διακρίνω ποιος πραγματικά ήμουν στη ζωή μου, και αυτό το ένιωσα στην ψυχή μου μόνο όταν έφτασα στο χώμα, και δεν είχα τίποτα άλλο να προσφέρω, εκτός από σεβασμό και παρέα.
Όχι, δεν έγινα πικρόχολος άνθρωπος, αντίθετα, άρχισα να αγαπώ και να αγαπώ τον εαυτό μου περισσότερο, αλλά αυτή ήταν μια μακρά διαδικασία, ήταν με πολλή προσευχή, κλάμα και με την υποστήριξη κάποιων ανθρώπων μετρημένων στο δάχτυλο που θα μπορούσα πραγματικά να αποκαλώ ανθρώπους που αγαπούν πραγματικά, φίλους με κεφαλαίο "Φ".
Δεν είναι εύκολο να συγχωρούμε αυτούς που μας προσβάλλουν και μιλούν άσχημα για εμάς. Το να συγχωρούμε αυτούς που μας γυρίζουν την πλάτη, μας εγκαταλείπουν σε δύσκολες στιγμές και εξακολουθούν να προσποιούνται ότι δεν μας γνωρίζουν πια δεν είναι επίσης εύκολο. Ωστόσο, η έλλειψη συγχώρεσης πληγώνει μόνο εμάς και όχι τον άλλον, κλείνει μόνο τις πόρτες της ζωής μας, πληγώνει μόνο εμάς και όχι τους άλλους.
Όποιος δεν συγχωρεί, δεν περπατεί ούτε προχωρεί μπροστά. Πάντα σκέφτεσαι τις θλίψεις αντί να ξαναχτίζεις, και αυτό σε εμποδίζει να αλλάξεις τα πράγματα. Όποιος κουβαλάει δυσαρέσκεια δεν αντέχει να κουβαλάει κατακτήσεις.
Σήμερα βρίσκομαι σε μια καλή φάση, δεν έχω φτάσει ακόμα εκεί που θέλω να φτάσω, αλλά είμαι στα μισά του δρόμου, δόξα τω Θεώ, έχω ήδη πραγματοποιήσει ένα μεγάλο μέρος των ονείρων μου και μπορώ να πω ότι στέκομαι και πάλι όρθιος, αλλά όχι με την ίδια αφέλεια όπως πριν, είμαι πιο προσεκτικός, επιλεκτικός και λίγο σιωπηλός σε σχέση με κάποια σχέδια που έχω, μόνο που, για να προσφέρω εκείνο το καλό φλιτζάνι καφέ και τη ζεστασιά μιας καλής κουβέντας και μιας καλής παρέας, σήμερα προσφέρω μόνο για τους φίλους που μπορώ να αποκαλώ αδελφό.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
0 σχόλια: