Κοινωνία/Σχέσεις ~ Συναισθήματα ~ Συμπεριφορά Vs Jesus !!!
Το φθινόπωρο, όταν οι άνεμοι πνέουν πιο δυνατά, τα δέντρα υφίστανται μεγάλες απώλειες, χάνουν την ομορφιά τους, γίνονται εκτεθειμένα και φαινομενικά άψυχα, αλλά αντιστέκονται στο κρύο, στους ανέμους, ακόμη και στην εγκατάλειψη κάποιων που συχνά αναζήτησαν σε αυτά καταφύγιο, σκιά, ανάπαυση και γαλήνη. Χάνουν τα φύλλα τους, αλλά προστατεύουν τις ρίζες τους.
Συνήθιζα να είμαι από εκείνους που φρόντιζαν για τα πάντα. Καλές φιλίες, καλή οικονομική σταθερότητα, ένα δροσερό στάτους και περιτριγυρισμένος από «καλούς φίλους». Ήμουν ο καλύτερος και έβαζα στόχο να πληρώνω τον λογαριασμό. Δεν υπήρχε κακή στιγμή για μένα, άλλωστε, όλα πήγαιναν καλά στη ζωή μου, ήμουν ένα δυνατό, φυλλώδες δέντρο. Νομίζουμε ότι όλα είναι αιώνια, αλλά δεν είναι. Οι δύσκολες στιγμές έρχονται και δεν μας προειδοποιούν.
Το φθινόπωρο μου έφτασε και βρέθηκα χωρίς φύλλα, χωρίς ομορφιά στην ψυχή μου, χωρίς δύναμη και χωρίς έδαφος. Εκείνοι που κάποτε πλήρωναν το λογαριασμό στην παμπ στη γωνία για να γιορτάσουμε τις καλές στιγμές με εγκατέλειψαν, και εκείνοι που με χτυπούσαν στην πλάτη και μου έλεγαν «είμαστε μαζί σε αυτό» με εγκατέλειψαν επίσης. Πέρασα από τη διαδικασία του πόνου, της απόγνωσης, του φόβου και της μοναξιάς, αλλά προστάτεψα τις ρίζες μου από τη μνησικακία και τον πόνο.
Σε αυτές τις περιόδους πολλοί άνθρωποι απομακρύνονται, επειδή αυτή η σκιά, αυτά τα όμορφα φύλλα χάνονται μαζί με τους αγώνες, και επειδή δεν είμαστε πλέον χρήσιμοι, παύουμε να είμαστε ενδιαφέροντες και σημαντικοί για κάποιους, μέχρι να μας βρει η άνοιξη και να μας κάνει να ανθίσουμε ξανά... αλλά με πολύ διαφορετικό τρόπο και με περισσότερη ευθύνη. Κράτησα την καρδιά μου και άντεξα τον χειμώνα, πιστεύοντας ότι θα περάσει.
Και πέρασε. Χρειάστηκε πολύς χρόνος, αλλά ήρθε η άνοιξή μου και μπόρεσα να γίνω ένα λουλούδι στη ζωή πολλών ανθρώπων. Ξαναχτίστηκα στον κήπο που είχε ετοιμάσει ο Θεός για μένα. Το μυστικό βρίσκεται στις ρίζες σας, εκεί που γεννιούνται τα συναισθήματά σας. Όταν προστατεύεις τον εαυτό σου από το κακό που σου γίνεται, ακόμα κι αν ο πόνος είναι έντονος, επιτρέπεις στον εαυτό σου να ξεκινήσει ξανά. …
…Όταν φροντίζεις την πληγή σου αντί να ανησυχείς για το ποιος την προκάλεσε, φροντίζεις το δικό σου χώμα και το κάνεις να παράγει νέα φύλλα, νέα λουλούδια και νέες δυνατότητες. Ο Θεός ξέρει τι κάνει. Όλα περνούν... και στη θέση των πληγών ξαναχτίζεται η σάρκα και στη θέση του πόνου ξαναχτίζεται η αγάπη. Όλα περνούν όταν πιστεύουμε.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
Συνήθιζα να είμαι από εκείνους που φρόντιζαν για τα πάντα. Καλές φιλίες, καλή οικονομική σταθερότητα, ένα δροσερό στάτους και περιτριγυρισμένος από «καλούς φίλους». Ήμουν ο καλύτερος και έβαζα στόχο να πληρώνω τον λογαριασμό. Δεν υπήρχε κακή στιγμή για μένα, άλλωστε, όλα πήγαιναν καλά στη ζωή μου, ήμουν ένα δυνατό, φυλλώδες δέντρο. Νομίζουμε ότι όλα είναι αιώνια, αλλά δεν είναι. Οι δύσκολες στιγμές έρχονται και δεν μας προειδοποιούν.
Το φθινόπωρο μου έφτασε και βρέθηκα χωρίς φύλλα, χωρίς ομορφιά στην ψυχή μου, χωρίς δύναμη και χωρίς έδαφος. Εκείνοι που κάποτε πλήρωναν το λογαριασμό στην παμπ στη γωνία για να γιορτάσουμε τις καλές στιγμές με εγκατέλειψαν, και εκείνοι που με χτυπούσαν στην πλάτη και μου έλεγαν «είμαστε μαζί σε αυτό» με εγκατέλειψαν επίσης. Πέρασα από τη διαδικασία του πόνου, της απόγνωσης, του φόβου και της μοναξιάς, αλλά προστάτεψα τις ρίζες μου από τη μνησικακία και τον πόνο.
Σε αυτές τις περιόδους πολλοί άνθρωποι απομακρύνονται, επειδή αυτή η σκιά, αυτά τα όμορφα φύλλα χάνονται μαζί με τους αγώνες, και επειδή δεν είμαστε πλέον χρήσιμοι, παύουμε να είμαστε ενδιαφέροντες και σημαντικοί για κάποιους, μέχρι να μας βρει η άνοιξη και να μας κάνει να ανθίσουμε ξανά... αλλά με πολύ διαφορετικό τρόπο και με περισσότερη ευθύνη. Κράτησα την καρδιά μου και άντεξα τον χειμώνα, πιστεύοντας ότι θα περάσει.
Και πέρασε. Χρειάστηκε πολύς χρόνος, αλλά ήρθε η άνοιξή μου και μπόρεσα να γίνω ένα λουλούδι στη ζωή πολλών ανθρώπων. Ξαναχτίστηκα στον κήπο που είχε ετοιμάσει ο Θεός για μένα. Το μυστικό βρίσκεται στις ρίζες σας, εκεί που γεννιούνται τα συναισθήματά σας. Όταν προστατεύεις τον εαυτό σου από το κακό που σου γίνεται, ακόμα κι αν ο πόνος είναι έντονος, επιτρέπεις στον εαυτό σου να ξεκινήσει ξανά. …
…Όταν φροντίζεις την πληγή σου αντί να ανησυχείς για το ποιος την προκάλεσε, φροντίζεις το δικό σου χώμα και το κάνεις να παράγει νέα φύλλα, νέα λουλούδια και νέες δυνατότητες. Ο Θεός ξέρει τι κάνει. Όλα περνούν... και στη θέση των πληγών ξαναχτίζεται η σάρκα και στη θέση του πόνου ξαναχτίζεται η αγάπη. Όλα περνούν όταν πιστεύουμε.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
0 σχόλια: