Κρατηθείτε από τα χέρια του Θεού και φύγετε.
Πηγαίνετε με πίστη, πηγαίνετε με θάρρος,
πηγαίνετε για τον εαυτό σας!!!
Κοινωνία/Σχέσεις ~ Συναισθήματα ~ Συμπεριφορά Vs Jesus !!!
Αποφάσισα να μην κοιτάξω πίσω και να συνεχίσω να πιστεύω. Ήταν μια γενναία απόφαση εν μέσω μιας θύελλας άλυτων ζητημάτων στη ζωή μου. Ναι, άλυτα πράγματα. Μια φορά κάποιος έγραψε «δεν μπορεί να τακτοποιήσει ούτε τη δική της ζωή, και προσπαθεί να βοηθήσει τους άλλους», και σκέφτηκα, ουάου, αυτό είναι αλήθεια, πρέπει να τακτοποιήσω τον εαυτό μου, και άρχισα να αφαιρώ ό,τι δεν ευνοούσε τις επείγουσες αποφάσεις μου.
Άρχισα να διαγράφω ανθρώπους που δεν πρόσφεραν τίποτα, και να αγνοώ γεγονότα που επίσης δεν πρόσφεραν τίποτα.
Τακτοποίησα τα συναισθηματικά μου ντουλάπια, που ήταν χάλια, έβγαλα τα συναισθηματικά σκουπίδια που κρατούσα για χρόνια προσπαθώντας να διατηρήσω μια καλή εικόνα του εαυτού μου, αλλά που στην πραγματικότητα με έκαναν να τρέχω μακριά από αυτό που ήμουν, και έβαλα την πίστη μου στην πίστη, κρατήθηκα από τα χέρια Εκείνου που με έστησε στα πόδια μου και ενθάρρυνα τον εαυτό μου να μην είναι πια ο ίδιος και να βάλω τέλος σε εκείνα τα πράγματα όπου, από επιμονή ή και δειλία προς τον εαυτό μου, διατηρούσα την ιστορία μου με ένα αντίο, τα λέμε μια μέρα, ή θα συναντηθούμε.
Τι ωραία ελευθερία, ε; Η ζωή δεν μας παίζει παιχνίδια, εμείς είμαστε αυτοί που σχεδιάζουμε κεφάλαια σε σενάρια που δεν είναι δικά μας. Να σας πω κάτι, οι κήποι δεν ανθίζουν όλο το χρόνο, και εδώ είναι το θέμα, πρέπει να φροντίζουμε τους δικούς μας, γνωρίζοντας πώς να περνάμε τις εποχές χωρίς να αποθαρρυνόμαστε. Ο μαγεμένος κόσμος της Αλίκης τελειώνει όταν συνειδητοποιεί ότι έχει μακρύ δρόμο μπροστά της και ότι για να αγαπηθεί, πρέπει να μάθει να αγαπά τον εαυτό της. Τελειώνει όταν ξυπνάει και ανακαλύπτει τη δική της ταυτότητα.
Και για να τελειώσουν όλα, έρχεται ο καπελάς με το ύφος κάποιου που έχει ζήσει πολύ καιρό, να της πει ότι οι καλύτεροι άνθρωποι είναι οι πιο τρελοί, και θα έλεγα ότι οι καλύτεροι άνθρωποι είναι αυτοί που ζουν πραγματικά, ανάμεσα σε χαρές και λύπες, αλλά που ζουν για ό,τι κάνουν με ειλικρίνεια με τον εαυτό τους και με τους άλλους.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
Άρχισα να διαγράφω ανθρώπους που δεν πρόσφεραν τίποτα, και να αγνοώ γεγονότα που επίσης δεν πρόσφεραν τίποτα.
Τακτοποίησα τα συναισθηματικά μου ντουλάπια, που ήταν χάλια, έβγαλα τα συναισθηματικά σκουπίδια που κρατούσα για χρόνια προσπαθώντας να διατηρήσω μια καλή εικόνα του εαυτού μου, αλλά που στην πραγματικότητα με έκαναν να τρέχω μακριά από αυτό που ήμουν, και έβαλα την πίστη μου στην πίστη, κρατήθηκα από τα χέρια Εκείνου που με έστησε στα πόδια μου και ενθάρρυνα τον εαυτό μου να μην είναι πια ο ίδιος και να βάλω τέλος σε εκείνα τα πράγματα όπου, από επιμονή ή και δειλία προς τον εαυτό μου, διατηρούσα την ιστορία μου με ένα αντίο, τα λέμε μια μέρα, ή θα συναντηθούμε.
Τι ωραία ελευθερία, ε; Η ζωή δεν μας παίζει παιχνίδια, εμείς είμαστε αυτοί που σχεδιάζουμε κεφάλαια σε σενάρια που δεν είναι δικά μας. Να σας πω κάτι, οι κήποι δεν ανθίζουν όλο το χρόνο, και εδώ είναι το θέμα, πρέπει να φροντίζουμε τους δικούς μας, γνωρίζοντας πώς να περνάμε τις εποχές χωρίς να αποθαρρυνόμαστε. Ο μαγεμένος κόσμος της Αλίκης τελειώνει όταν συνειδητοποιεί ότι έχει μακρύ δρόμο μπροστά της και ότι για να αγαπηθεί, πρέπει να μάθει να αγαπά τον εαυτό της. Τελειώνει όταν ξυπνάει και ανακαλύπτει τη δική της ταυτότητα.
Και για να τελειώσουν όλα, έρχεται ο καπελάς με το ύφος κάποιου που έχει ζήσει πολύ καιρό, να της πει ότι οι καλύτεροι άνθρωποι είναι οι πιο τρελοί, και θα έλεγα ότι οι καλύτεροι άνθρωποι είναι αυτοί που ζουν πραγματικά, ανάμεσα σε χαρές και λύπες, αλλά που ζουν για ό,τι κάνουν με ειλικρίνεια με τον εαυτό τους και με τους άλλους.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
0 σχόλια: