twitter



Στο χώρο της καρδιάς ενώνονται οι ποιότητες του κατώτερου γήινου εαυτού μας με τις ποιότητες του πνευματικού ουράνιου εαυτού μας. Η αγάπη, η εμπιστοσύνη και το άφημα, η παράδοση, έρχονται να εμπλουτίσουν με καινούργιες ποιότητες το πάθος, τη γείωση, την ισορροπία και τη δύναμη. Εδώ δεν μαθαίνουμε απλά να επιβιώνουμε στον κόσμο αλλά αναγνωρίζοντας όλες μας τις ποιότητες και κατανοώντας ότι όλοι είμαστε μέρος ενός ευρύτερου συνόλου, αφηνόμαστε στον Παλμό της Ζωής και μπαίνουμε σε μια νέα διάσταση, μεταμορφώνοντας τον εαυτό μας.

Τι συμβαίνει όμως στην καρδιά μας μέσα στο πέρασμα των χρόνων της ζωής μας όταν δύσκολες καταστάσεις έρχονται να μας δοκιμάσουν;

Η Margot Anand στο βιβλίο της “Η Τέχνη της Καθημερινής Έκστασης” αναφέρει…

"Γεννιόμαστε με ανοιχτή καρδιά και μέσα στην αθωότητα. Αναπόφευκτα όμως, η καρδιά μας πληγώνεται και αρχίζει να κλείνει. Κατά παράδοξο τρόπο, οι πρώτοι άνθρωποι στους οποίους συναντάμε τις παραξενιές της ζωής και από τους οποίους δεχόμαστε τις πρώτες πληγές είναι εκείνοι που, πρώτοι επίσης, μας αγαπάνε: οι γονείς μας.

Η επαφή μας μαζί τους θα καθορίσει τα μοντέλα όλων των μελλοντικών σχέσεών μας. Μαζί τους βιώνουμε για πρώτη φορά τα θετικά και τα αρνητικά στοιχεία της σχέσης: την αγάπη, την περιποίηση, τη φιλία, την αποπλάνηση, το θυμό, το χειρισμό, ακόμα και την προδοσία και την απόρριψη.

Καθώς μεγαλώνουμε και τα ζητήματα και οι όψεις της αγάπης γίνονται πιο περίπλοκα και αδιαπέραστα, αρχίζουμε να υπερα-σπιζόμαστε την καρδιά μας για να προστατέψουμε τον εαυτό μας. Φοβόμαστε την ευάλωτη φύση της καρδιάς. Φοβόμαστε μή-πως μας πληγώσουν, μας χρησιμοποιήσουν και μας εγκαταλείψουν. Φοβόμαστε να δώσουμε ελεύθερα — το κόστος μοιάζει τεράστιο. Γιατί, όταν αγαπάμε, δίνουμε σ’ αυτούς που αγαπάμε τη δύναμη να μας αγγίξουν στον πυρήνα της ύπαρξής μας. Γινόμαστε ευαίσθητοι, διάφανοι, ευάλωτοι σαν παιδιά."




Φοβούμενοι τον πόνο καταλήγουμε να φοβόμαστε την αγάπη και τότε έχουμε την απαίτηση, για να μπορέσουμε να νιώσουμε ασφαλείς και ευτυχισμένοι ν’ αλλάξουν όλοι οι άλλοι και γι’ αυτό αρχίζουμε να ελέγχουμε τους πάντες και τα πάντα. Κι αυτό φυσικά μας βάζει σε μια αγχωτική κατάσταση που μας προσφέρει μόνο δυστυχία.

Κανείς δεν μπορεί να αλλάξει κανέναν παρά μόνο τον εαυτό του. Κι αν έχουμε οδηγήσει τον εαυτό μας σε αδιέξοδο είναι καλό να αρχίσουμε να αλλάζουμε την απτική με την οποία βλέπουμε τις καταστάσεις και τους ανθρώπους. Κι αν ο έλεγχος, του εαυτού μας, των άλλων, της ζωής δεν μας έχει οδηγήσει στη χαρά και στην πληρότητα μήπως χρειάζεται να εμπιστευτούμε περισσότερο την καρδιά μας και τις επιθυμίες της;

Η Margot Anand λέει…

"Η καρδιά μας διδάσκει την ακεραιότητα, μας μαθαίνει να μη συμβιβαζόμαστε όταν πρόκειται για την αλήθεια μας, να ενώνουμε τη δύναμη με την αγάπη και την αγάπη με το σεβασμό. Μια επιλογή που, αρχικά, φαίνεται δύσκολη, στη συνέχεια συχνά αποδεικνύεται πως ήταν η καλύτερη. Οι δύσκολες απαιτήσεις μας ωθούν να ξεπεράσουμε τους περιορισμούς μας και να γνωρίσουμε μια νέα ελευθερία. Γνωρίζουμε τον αυθεντικό εαυτό μας και μαθαίνουμε να τον ακολουθούμε ανεξάρτητα από τις συνθήκες."



Excerpt from the book entitled " Η Τέχνη της Καθημερινής Έκστασης" { photo UP } by the author Margot Anand { Γαλλίδα συγγραφέας, δασκάλα, αρχηγός σεμιναρίων και δημόσια ομιλήτρια } {photo DOWN}


•► Λεπτομέρειες για το βιβλίο, θα βρείτε ΕΔΩ

•► Βιογραφία ~ Βιβλιογραφία, θα βρείτε ΕΔΩ


The article was written & posted by namaste/ despoina palamari.

Σημ. Σημείωση by admin Τι σημαίνει η λέξη Namaste.. δείτε ΕΔΩ

pulseoflove

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Πέμπτη 19 Νοεμβρίου 2020 | 0 σχόλια | Ετικέτες , , , ,

0 σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου