twitter


Θα έρχομαι να σου χτυπώ συχνά την πόρτα…

Θα είμαι ο ζητιάνος στη γωνία που συναντάς…

Θα είμαι το δάκρυ του μικρού που σου άπλωσε το χέρι…

Θα είμαι το «γιατί» σε κάθε αδέσποτη ψυχούλα…

Θα είμαι το παράπονο στο βλέμμα του ορφανού…

Θα είμαι σε κάθε πλάσμα στη γη που ζητάει αγάπη..

Με τρόπο ταπεινό …

…μα σίγουρο ,η απόλυτη εσωτερική ,της ενσυναίσθησης σιωπή , ανοίγει την πόρτα στην αγάπη !

…για να συγχωρείς θέλει δύναμη ,για να αγαπάς θέλει καρδιά !

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Σάββατο 29 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες

Αποχαιρετιστήρια επιστολή του Gabriel Garcia Marquez…

"Αν ο Θεός ξεχνούσε για μια στιγμή ότι είμαι μια μαριονέτα φτιαγμένη από κουρέλια και μου χάριζε ένα κομμάτι ζωή, ίσως δεν θα έλεγα όλα αυτά που σκέφτομαι, αλλά σίγουρα θα σκεφτόμουν όλα αυτά που λέω εδώ

Θα έδινα αξία στα πράγματα, όχι γι' αυτό που αξίζουν, αλλά γι' αυτό που σημαίνουν.

Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμ εεξήντα δευτερόλεπτα φως.

Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν.

Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα

Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.

Θα κοιμόμουν λίγο, θα ονειρευόμουν πιο πολύ, γιατί για κάθε λεπτό που κλείνουμε τα μάτια, χάνουμε εξήντα δευτερόλεπτα φως.

Θα συνέχιζα όταν οι άλλοι σταματούσαν, θα ξυπνούσα όταν οι άλλοι κοιμόταν. Θα άκουγα όταν οι άλλοι μιλούσαν και πόσο θα απολάμβανα ένα ωραίο παγωτό σοκολάτα

Αν ο Θεός μου δώριζε ένα κομμάτι ζωή, θα ντυνόμουν λιτά, θα ξάπλωνα μπρούμυτα στον ήλιο, αφήνοντας ακάλυπτο όχι μόνο το σώμα αλλά και την ψυχή μου.

Θεέ μου, αν μπορούσα, θα έγραφα το μίσος μου πάνω στον πάγο και θα περίμενα να βγει ο ήλιος.

Θα ζωγράφιζα μ' ένα όνειρο του Βαν Γκογκ πάνω στα άστρα ένα ποίημα του Μπενεντέτι κι ένα τραγούδι του Σερράτ θα ήταν η σερενάτα που θα χάριζα στη σελήνη.

Θα πότιζα με τα δάκρια μου τα τριαντάφυλλα, για να νοιώσω τον πόνο από τ' αγκάθια τους και το κοκκινωπό φιλί των πετάλων τους...

Θεέ μου, αν είχα ένα κομμάτι ζωή... Δεν θα άφηνα να περάσει ούτε μία μέρα χωρίς να πω στους ανθρώπους ότι αγαπώ, ότι τους αγαπώ.

Θα έκανα κάθε άνδρα και γυναίκα να πιστέψουν ότι είναι οι αγαπητοί μου και θα ζούσα ερωτευμένος με τον έρωτα.

Στους ανθρώπους θα έδειχνα πόσο λάθος κάνουν να νομίζουν ότι παύουν να ερωτεύονται όταν γερνούν, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι γερνούν όταν παύουν να ερωτεύονται!

Στο μικρό παιδί θα έδινα φτερά, αλλά θα το άφηνα να μάθει μόνο του να πετάει.

Στους γέρους θα έδειχνα ότι το θάνατο δεν τον φέρνουν τα γηρατειά αλλά η λήθη.

Έμαθα τόσα πράγματα από σας, τους ανθρώπους...

Έμαθα πως όλοι θέλουν να ζήσουν στην κορυφή του βουνού, χωρίς να γνωρίζουν ότι η αληθινή ευτυχία βρίσκεται στον τρόπο που κατεβαίνεις την απόκρημνη πλαγιά.

Έμαθα πως όταν το νεογέννητο σφίγγει στη μικρή παλάμη του, για πρώτη φορά, το δάχτυλο του πατέρα του, το αιχμαλωτίζει για πάντα.

Έμαθα πως ο άνθρωπος δικαιούται να κοιτά τον άλλον από ψηλά μόνο όταν πρέπει να τον βοηθήσει ,να σηκωθεί.

Είναι τόσα πολλά τα πράγματα που μπόρεσα να μάθω από σας, αλλά δεν θα χρησιμεύσουν αλήθεια πολύ, γιατί όταν θα με κρατούν κλεισμένο μέσα σ' αυτή τη βαλίτσα, δυστυχώς θα πεθαίνω.

Να λες πάντα αυτό που νιώθεις και να κάνεις πάντα αυτό που σκέφτεσαι.

Αν ήξερα ότι σήμερα θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να κοιμάσαι, θα σ' αγκάλιαζα σφιχτά και θα προσευχόμουν στον Κύριο για να μπορέσω να γίνω ο φύλακας της ψυχής σου.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα σ' έβλεπα να βγαίνεις απ' την πόρτα, θα σ' αγκάλιαζα και θα σου 'δινα ένα φιλί και θα σε φώναζα ξανά για να σου δώσω κι άλλα.

Αν ήξερα ότι αυτή θα ήταν η τελευταία φορά που θα άκουγα τη φωνή σου, θα ηχογραφούσα κάθε σου λέξη για να μπορώ να τις ακούω ξανά και ξανά.

Αν ήξερα ότι αυτές θα ήταν οι τελευταίες στιγμές που σ' έβλεπα, θα έλεγα "σ' αγαπώ" και δεν θα υπέθετα, ανόητα, ότι το ξέρεις ήδη.

Υπάρχει πάντα ένα αύριο και η ζωή μάς δίνει κι άλλες ευκαιρίες για να κάνουμε τα πράγματα όπως πρέπει, αλλά σε περίπτωση που κάνω λάθος και μας μένει μόνο το σήμερα, θα 'θελα να σου πω πόσο σ' αγαπώ κι ότι ποτέ δεν θα σε ξεχάσω.

Το αύριο δεν το έχει εξασφαλίσει κανείς, είτε νέος είτε γέρος.

Σήμερα μπορεί να είναι η τελευταία φορά που βλέπεις τους ανθρώπους που αγαπάς.

Γι' αυτό μην περιμένεις άλλο, κάν' το σήμερα, γιατί αν το αύριο δεν έρθει ποτέ, θα μετανιώσεις σίγουρα για τη μέρα που δεν βρήκες χρόνο για ένα χαμόγελο, μια αγκαλιά, ένα φιλί και ήσουν πολύ απασχολημένος για να κάνεις πράξη μια τελευταία τους επιθυμία.

Κράτα αυτούς που αγαπάς κοντά σου, πες τους ψιθυριστά πόσο πολύ τους χρειάζεσαι, αγάπα τους και φέρσου τους καλά, βρες χρόνο για να τους πεις "συγνώμη", "συγχώρεσέ με", "σε παρακαλώ", "ευχαριστώ" κι όλα τα λόγια αγάπης που ξέρεις.

Κανείς δεν θα σε θυμάται για τις κρυφές σου σκέψεις. Ζήτα απ' τον Κύριο τη δύναμη και τη σοφία για να τις εκφράσεις.

Δείξε στους φίλους σου τι σημαίνουν για σένα !!!

Δια χειρός … Gabriel Garcia Marquez

Διαβάστε εδώ Βιογραφία / Βιβλιογραφία.

Διαβάστε εδώ Γνωμικά / Αποφθέγματα.

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
| 0 σχόλια | Ετικέτες

Απόψε λείπεις απ’ τις εικόνες μου ψυχή μου άλλαξες μες τους αιώνες μου.

Αστέρια έταξες μα δεν τα κράτησες χείλη νοστάλγησες π’ αμέσως άφησες.

Ανάσες μέτρησα να σε προφτάσω στιγμή δεν πίστεψα πως θα σε χάσω.

Θλίψη και έρωτα μαζί μοιράστηκες θυμό κι αγάπη με καταράστηκες.

Μοίρα κουράστηκα άσε με μονή μου απόψε φώτισε μπρος το μπαλκόνι μου.

Δεν έχω δύναμη να κυνηγάω αλήθεια δες με, χαμογελάω.

Θα ταξιδέψω μην με φοβάσαι ψυχή κρατήσου μαζί μου θα ‘σαι.

Κι αν ξεχαστούμε στην φαντασία κάπου θα βρούμε και την ουσία.

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Παρασκευή 28 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες

Tα δάχτυλα σου άγγιξαν την άκρη απ’ το σεντόνι μου σκιές περιπλανώμενες χαϊδεύουν την ψυχή μου. Σε διαδρόμους άκαιρους μ άφησες πάλι μόνη μου δυο γρατζουνιές στα σκοτεινά μετράν την αντοχή μου.

Σαν μυστικός εξαγνισμός θαμπώνουν οι ανάσες μου πουλιά που ταξιδεύουνε χωρίς προορισμό. Αγάπησες μου είχες πει την κάθε αυταπάτη μου στα παραμύθια μου έδινες δικό σου ορισμό.

Λευτέρωσε με απ’ του χαμού τ’ αγνάντεμα εντός μου κράτησε μες στις χούφτες σου για λίγο τον καιρό Δάκρυα αχνά κρυστάλλινα βαδίζουν προς το φως μου πηγή θεών αθάνατων με δέσμιο νερό…

Σαν ψίθυρος μ’ ακολουθείς αγέννητης πνοής μου στο κάλεσμα μιας δόλιας χάλκινης ενοχής. Στο ουρλιαχτό σου έκρυψα τ’ όνειρο της ζωής μου βούτηξα στον λαβύρινθο μιας διάφανης πληγής.

Αθώα αγνή μετάληψη στα χείλη σου κοιμόμουν κυλούσα μες τις φλέβες σου αισθήσεις ουρανού. Σε τρόμαζε ο ύφαλος της τέρψης σαν χανόμουν σε δούρεια περάσματα, κύματα του κενού.

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Τετάρτη 26 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες

Μικρό κορίτσι ντύθηκα μια νύχτα στους δρόμους της ψυχής να σεργιανίσω μα σαν στα στέκια του μυαλού μου βρέθηκα γρήγορα ξύπνησα προτού να μ’ αντικρίσω.

Κλείσε τα μάτια σου ξανά, μικρή μου Αριάδνη κι αν σε λαβύρινθο βρεθείς καθόλου μη σε νοιάζει εσύ ‘σαι ο μίτος και η αρχή, εσύ ‘σαι και το τέλος μιας ιστορίας μυστικής που παραμύθι μοιάζει.

Στα έγκατα, λένε, της Γης υπάρχει μονοπάτι μικρό, στενό και δύσβατο μα κι όμορφο συνάμα πετράδια είν’ το χώμα του, φεγγάρια ο ουρανός του αγκάθια, ροδοπέταλα στρωμένα είναι αντάμα.

Χωρίς ελπίδα κι αν βρεθείς, μικρή, στο μονοπάτι αγκάθια κι αν ματώνουνε, καλή μου, την καρδιά σου μη σταματάς, προχώρησε, μπροστά σε πόρτα φτάσε χρυσό κλειδί στα χέρια σου κρατάς και στη ματιά σου.

Την πόρτα τούτη, Αριάδνη, αν διαβείς τα μαύρα σύννεφα για πάντα θα ξεχάσεις πηγή κρυστάλλινη θα βρεις για να νιφτείς και νύμφη όμορφη θα βγεις να ξαποστάσεις.

Κι όταν καθάρια στο μυαλό και στην ψυχή τα μάτια ανοίξεις και τον κόσμο αντικρίσεις όλα αλλιώτικα θα δείχνουνε, θαρρώ, το όνειρο τούτο θα σε μάθει πώς να ζήσεις.

Να σημειωθεί ότι είναι το πρώτο ποίημα … από την ποιητική συλλογή της Φίλης … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Τρίτη 25 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες

Φως και σκιές παιγνίδιζαν στα μάτια σου θάλασσα ολάνοικτη, καθάρια η αγκαλιά σου τόλμη κρυφή κι αγάπη σε συντρόφεψαν και η ελπίδα πως κοντεύεις στα όνειρα σου.

Λεπτή φιγούρα ξεχασμένη μέσα στ’ άπειρο σκέψεις ταξίδια στη σιωπή σε κυριεύουν κλωνάρια νιώθεις από δέντρο που κι αν ρίζωσε δίχως την Άνοιξη ν’ ανθίσουν πια προσμένουν

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Δευτέρα 24 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες

Σ’ άγρυπνους στίχους η καρδιά σου δραπετεύει ψάχνει χαμένη μες τους κύκλους της ζωής, χρόνια που φύγανε το νόημα γυρεύει που ξεγλυστράει στο κατώφλι της αυγής...

Ποιός θα λυτρώσει πες μου απόψε την ψυχή σου ποιός θα θελήσει να γιατρέψει τις πληγές, είναι η προίκα σου που κουβαλάς μαζί σου μια κόρη νύμφη μες του κόσμου τις πηγές.

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
| 0 σχόλια | Ετικέτες

Φεγγάρι μου στην γέμιση, σελήνη μου πλανεύτρα. στείλε την καληνύχτα σου, και φύγε σαν την κλέφτρα.

Απόθεσε στα χείλη ντου φιλί μου μεθυσμένο και πες του μες στα όνειρα απόψε τον προσμένω.

Να μας σκεπάσει η νυχτιά, μ ένα λευκό σεντόνι.. και τση ψυχής μας την φωθιά ποθές μην φανερώνει.

Τ άστρα σα τρεμοσβήνουνε αυγή σα δα προβάλει. σ ένα σεντούκι μυστικό την σκέψη μας θα βάλει.

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Σάββατο 22 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες

Θαρρείς το χρόνο πως σου έκλεψαν οι Μοίρες ψάχνεις για δρόμους και μονοπάτια μακρινά ελπίζεις κάποτε να δεις και να μυρίσεις λευκό καπνό μαζί με γιασεμιά.

Πιστεύεις πως το σπιτικό σου βρήκες και υφαίνεις χρώματα και όνειρα κουρελού μα το φευγιό τα πόδια σου φλερτάρει πλάθει ξανά ταξίδια με το νου. (Ιωάννα)

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
| 0 σχόλια | Ετικέτες


ΜΙΡΕΛΛΑ

«Κρινιώ γίνηκες Άγγελος μες τη Νεραιδοχώρα, απ’ των ανθρώπων τη μορφή άλλη επήρες τώρα. Όσο εδώ θα κατοικείς, στα είκοσι θα φτάσεις, τα βάσανα των γερατειών για πάντα θα ξεχάσεις. Δώρο νιότης αιωνίας ο τόπος σου προσφέρει, γιατί να θέλεις μαγικό που πίσω θα σε φέρει»;

ΚΡΙΝΙΩ

«Νονά αγαπημένη μου και στοργική μου φίλη, ένα μου λόγο θα σου πω που στέκεται στα χείλη. Γλυκό νανούρισμα στα αυτιά ξέρεις δεν το κατέχω, ζεστό φιλί στο μέτωπο ποτέ μου δεν το έχω. Κι όμως υπάρχουνε στιγμές που θύμησες με καίνε, και ένα σιγοτραγούδισμα μέσα στο νου μου λένε. Σαν έρθει ετούτος ο ρυθμός παρέα του μυαλού μου, βγαίνει ευωδιά ξεχωριστή στο μέρος του κορμιού μου. Λεμονανθό και γιασεμί οσμίζομαι εντός μου, θωρώ με μάτια σφαλιστά μάνα δικού μου κόσμου».

ΑΦΗΓΗΤΗΣ

¨Ηπιασε και τραγούδαγε ετούτο το σκοπό τζης, και το Λενιώ εδάκρυσε και είπε στο Κρινιώ τζης.

ΛΕΝΙΩ

«Πως ξέρεις το νανούρισμα το πιο αγαπητό τζης, απου ‘κουγα απ’ τη μάνα μας τα βράδια στο πλευρό τζης. Τη μυρωδιά της τη γλυκιά στο κόρφο τζης κρυμμένη, μα πως αφού ‘σουνα μώρο δεν έχεις ξεχασμένη».

ΚΡΙΝΙΩ

«Ίσως γιατί ‘μαστε αδελφές μαζί σου να τα ζούσα, και στ’ όνειρο κάθε βραδιά εσένα να καλούσα».

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
| 0 σχόλια | Ετικέτες

Νεράιδα μου αρχόντισσα, μάγισσα τση καρδιάς μου τι ξόρκι να βρω για να μπεις ξανά στην αγκαλιά μου

Τι φίλτρο αγάπης δυνατό, για πάντα να κρατήσει... τα χείλη και των δύο μας γλυκά να τα ποτίσει.

Να μην υπάρχει γιατρειά, στον Έρωντα που ζούμε. σ ένα φιλί, σε μια ματιά, στο σύμπαν να χαθούμε

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Δευτέρα 17 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες

Δεν ανήκω πια, στον ουρανό η ψυχη μου δεν θυμάται ψάχνω να την βρω , να ονειρευτώ μα η μνήμη πια κοιμάται

Μοιάζει η ανάσα μου, κελί κλείνει μέσα φαντασία μια ζωή ευχή , μια αναπνοή σε ένα κόσμο δίχως σημασία

Δεν αντέχω άλλο , τούτη την σιωπή μια πέτρα και μια πεταλούδα δίχως μουσική , δίχως να 'μαι εκεί τον χορό που στήσαν είδα

Κι όλο ελπίζω, ς' ένα αύριο μα γελώ μονάχα εμένα ναι με ξεγελώ και ακολουθώ βήματα καιρού γραμμένα.

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης μου … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Σάββατο 15 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες

Δεν θέλω τριαντάφυλλα και ρόδα στην ποδιά μου, θέλω μοναχά μια ψυχή να ζει στην αγκαλιά μου.

Να μην μου τάζει ψεύτικα στον ουρανό αστερία, μαζί στο καρδιοχτύπι μας να σμίγουμε τα χεριά.

Τις νύχτες να χαμογελά μέσα στο όνειρο του, να μην φοβάται να μου πει το κάθε μυστικό του.

Κι όταν μας βρίσκει η αυγή σφιχτά σαν ένα σώμα, με την ματιά του να ζητά ένα φιλί ακόμα.

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης μου … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Πέμπτη 13 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες

Σταγόνα Στον Ωκεανό Στον Ουρανό Αστέρι Κόκκος Στην Άμμο Φαίνεσαι Μα Ο Θεος Το Ξέρει

Είσαι Ψυχη Μονάκριβη Καμία Δεν Σου Μοιάζει Κι Αν Άλλοι Δεν Το Βλέπουνε Καθόλου Δεν Με Νοιάζει

Γιατί Για Μένα Ηφταξες Γεννήθηκες Στον Κόσμο Η Μοίρα Σε Περπάτησε Στον Εδικό Μου Δρόμο

Για Να Μου Φέρεις Την Χαρά Που Χρόνια Λαχταρούσα Μικρή Νεράιδα Της Καρδιάς Που Μια Ζωή Ζητούσα ..

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης μου … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Κυριακή 9 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες

Νεράιδα εσύ του πηγαιμού άγνωστο φως του νου μου πριγκίπισσα της ξενιτιάς Και στράτα του χαμού μου.

Στο άρωμα σου με μεθάς στις μπούκλες σου με δένεις Στην χώρα σου την μαγική κάθε νυχτιά με φέρνεις.

Ρουμπίνια και διαμαντικά πάνω σου δε ‘κουμπάνε Ρόδα γλυκά και γιασεμιά το σώμα σου ζητάνε.

Να σου στολίσουν τα μαλλιά τα χείλη σου να βάψουν Με φύλλα και με πέταλα φόρεμα ν α σου ράψουν.

Δεν μου ‘ναι μπλιο μου μπορετό κάρδια, ψυχή να σώσω Μέσα στα χέρια σου τα δυο κερά θα παραδώσω…

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης μου … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Σάββατο 8 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες

Βρες χρόνο για δουλειά - αυτό είναι το τίμημα της επιτυχίας.

Βρες χρόνο για σκέψη - αυτό είναι η πηγή της δύναμης.

Βρες χρόνο για παιχνίδι - αυτό είναι το μυστικό της αιώνιας νιότης.

Βρες χρόνο για διάβασμα - αυτό είναι το θεμέλιο της γνώσης.

Βρες χρόνο να είσαι φιλικός - αυτό είναι ο δρόμος προς την ευτυχία.

Βρες χρόνο για όνειρα - αυτά θα τραβήξουν το όχημά σου ως τ' αστέρια.

Βρες χρόνο ν' αγαπάς και ν' αγαπιέσαι - αυτό είναι το προνόμιο των Θεών.

Βρες χρόνο να κοιτάς ολόγυρα σου - είναι πολύ σύντομη η μέρα για να 'σαι εγωιστής.

Βρες χρόνο να γελάς - αυτό είναι η μουσική της ψυχής.

Βρες χρόνο να είσαι παιδί - για να νοιώθεις αυθεντικά ανθρώπινος.

Τ' όνειρο του παιδιού είναι η Ειρήνη. Τ' όνειρο της μάνας είναι η Ειρήνη. Tα λόγια της αγάπης κάτω από τα δέντρα είναι η Ειρήνη....

Ειρήνη είναι ένα ποτήρι ζεστό γάλα κι ένα βιβλίο μπροστά στο παιδί που ξυπνάει.

Δια της γραφίδας του αείμνηστου Γιάννη Ρίτσου.

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Παρασκευή 7 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες

Μοναξιά δεν σημαίνει απαραίτητα κλείσιμο στον εαυτό κι αποστασιοποίηση από αυτά που συμβαίνουν γύρω μας.

Υπάρχει και η βαθύτατη υπαρξιακή μοναξιά που νιώθουν ανά τους αιώνες οι πολύ ευαίσθητα σκεπτόμενοι άνθρωποι.

Αυτοί που αγαπούν να δίνονται και που αφήνουν πίσω τους έργο ψυχής!

Φυσικά δεν έχει σχέση με την απώλεια ή την απουσία αξιών. Όσο πιο καθαρά βλέπεις με τα μάτια της ψυχής πάντα, τόσο πιο μόνος μένεις.

Μοναξιά νιώθουν οι απλοί άνθρωποι που στηρίζουν ταπεινά τα βαθύτερα θέλω τους κι αυτά τα θέλω δεν μιλάνε την τρέχουσα γλώσσα του χρήματος της διαφθοράς, του δήθεν, της αδικίας, και του παραλογισμού που όλοι λίγο ή πολύ βρίσκουμε καθημερινά μπροστά μας.

Μοναξιά νιώθεις όταν στέκεσαι απέναντι στην ύπαρξη του θανάτου, στα λόγια που δεν γίνονται ποτέ πράξεις, στην αχαριστία στην αδικία στην οξεία βλακεία των ημερών.

Όσο πιο ανθρώπινα πικραμένος νιώθεις, τόσο πιο υπαρξιακά μόνος μένεις. Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν έχεις φίλους ή ότι στερείσαι της αγάπης ή ότι σου λείπει κάτι . Αντιθέτως σου περισσεύει πολύ ψυχή και συναίσθημα θα έλεγα..

Κάποια στιγμή λοιπόν ξυπνάς με όλη τη σημασία της λέξης, κι ανακαλύπτεις ότι απλά δεν μπορείς άλλο να κοροϊδεύεις τον εαυτό σου και ότι οι σιωπές σου είναι και οι ανάσες σου.

Συμβαίνει απλά παιδιά όπως όλα τα ωραία και πολύτιμα σ' αυτό τον κόσμο. Εξαρτάται από την σκέψη μας.

Πριν να γίνει όμως πράξη όπως είπε ο Παύλος Σιδηρόπουλος ας νιώσουμε τι είναι αυτή η σκέψη.. Υπηρέτης ή αφεντικό μας;

Κι αν πραγματικά θέλουμε να τιμήσουμε αυτούς που θυσιάστηκαν για να είμαστε σήμερα ελεύθεροι οφείλουμε καθημερινά να υψώνουμε ένα μεγάλο ΟΧΙ σε κάθε ευτέλεια σε κάθε τι λιγότερο της ανθρώπινης υπόσταση μας.

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
| 0 σχόλια | Ετικέτες

Ποια θα είναι η ώρα που θα νιώσεις λευκά πουλιά μες την καρδιά να φτερουγίζουν.

Ποια θα είναι η ώρα που θα δεις στα μάτια των παιδιών να ξεμακραίνει η θάλασσα.

Ποια θα είναι η ώρα που θα θελήσεις μέσα στα σύννεφα την κατοικία σου ν’ αφήσεις.

Ποια θα είναι η ώρα που θα ακουμπήσεις σε φιλντισένιους ώμους να ξαποστάσεις τους φόβους σου.

Ποια θα είναι η ώρα που οι σταλακτίτες της σπηλιάς σου πια θα λιώσουν και το λυκόφως της αυγής θα σε ζεστάνει.

Σαν θα έρθει εκείνη ώρα οδοιπόρε της φυλής Θα βγεις, θα βγεις στο γυρισμό για την ελευθερία.

Από την ποιητική συλλογή της Φίλης μου … Ειρήνης Πάγκαλου

Read More »

Add To   Facebook Add To   Twitter Add To   Yahoo Add To Reddit Fav This With Technorati Add To Del.icio.us Digg This Stumble   This
Κυριακή 2 Ιουνίου 2013 | 0 σχόλια | Ετικέτες