Το τελευταίο δάκρυ της αθωότητας ναυάγησε με μάτια κλειστά στα ναυάγια μιας θύμησης που πρέπει να βυθισθεί για να κατανοηθεί η ιδέα της απουσίας.
Το τελευταίο δάκρυ της αθωότητας αθωώνει την ενοχή στην καταδίκη των αγαλμάτων σαν πέφτουν στάλες βροχής μουσκεύοντας τα πετρωμένα τους μάτια στην αιώνια ακινησία της θλίψης καθώς ενηλικιώνεται η ιστορία.
Από την ποιητική συλλογή της Σοφίας Στρέζου !
0 σχόλια: