για να γευτώ της ευτυχίας τη χαρά
μα είναι βαρύ το τίμημα για ‘κεινον
που έχει ξεχάσει να πετά χωρίς φτερά.
Κάποτε νόμιζα πως βρήκα την αγάπη
την ξενοιασιά στην κουρασμένη μου καρδιά
μα τώρα ζω μονάχα ένα δάκρυ
που αργοκυλά στη προδομένη μου ματιά
Τι να ‘ναι εκείνο που προσμένω πια δε ξέρω
Τι περιμένω να φανεί μες τη νυχτιά
σε τίνος θαύμα πάλι απόψε επιμένω
σε ποιων αγγέλων παραμένω τα σκαλιά.
Από την ποιητική συλλογή της Φίλης … Ειρήνης Παγκάλου
0 σχόλια: