Κοινωνία/Σχέσεις~Συμπεριφορές~Συναισθήματα Vs Ψυχολογία !!!
Μην αφήσεις να φτάσει η μέρα που θα πεις στον εαυτό σου “θα μπορούσα να το είχα κάνει”. Μην αφήσεις αυτή τη μέρα να έρθει. Ό,τι μπορείς, κάντο! Μην αφήσεις κανέναν να αποφασίσει για εσένα τι γίνεται και τι δεν γίνεται. Τι μπορείς και τι δεν μπορείς. Τι αντέχεις και τι όχι.
Είσαι εσύ, και δεν μοιάζεις με κανέναν. Και δεν υπήρξες αλάνθαστος. Έκανες λάθη, έπεσες, σηκώθηκες, ξανάπεσες και ξανάκανες λάθη. Όμως σήμερα έχεις την επιλογή να μετρήσεις την μέρα αλλιώς. Να βάλεις παραπάνω θέληση, να βάλεις κι άλλο ακόμα πείσμα και να πιάσεις το νήμα από την αρχή.
Και ξέρεις κάτι; Πολλές φορές τα νήματα μπλέκονται και γίνονται κόμποι άλυτοι! Και λοιπόν;
Ό,τι δεν λύνεται κόβεται. Δεν το έμαθες ακόμα;
Κι ό,τι δεν έκανες, είναι ό,τι δεν θέλησες αρκετά! Ό,τι δεν διεκδίκησες αρκετά για τον εαυτό σου!
Κουράστηκα να ακούω από ανθρώπους ένα επαναλαμβανόμενο “δεν μπορώ”.
Ξέρεις κάτι; Μπορείς, αλλά δεν θέλεις.
Για όποιον λόγο, απλά δεν θέλεις.
Γιατί την στιγμή που εσύ “δεν μπορείς”, κάποιος άλλος γυρνά γη και ουρανό για να μπορεί.
Γιατί βλέπω ανθρώπους να παλεύουν με τη ζωή, να τα βάζουν με κύματα και ανέμους και να βγαίνουν όρθιοι και βλέπω κι άλλους, να κοιτάνε τις ατάραχες λίμνες και να αναρωτιούνται αν είναι παγωμένο το νερό!
Για εκείνον που θέλει, δεν υπάρχει εμπόδιο που δεν ξεπερνιέται. Δεν υπάρχει κουτάκι που να τον χωρέσει. Δεν υπάρχει κανόνας που να τον υποτάξει.
Υπάρχει μόνο το “θέλω” του και γι’αυτό θα φέρει τα πάνω – κάτω για να το ζήσει.
Μόνο που για τα “θέλω” σου, δεν μπορεί κανείς να δώσει τις μάχες για εσένα. Δεν γίνεται κανείς να μπορέσει για εσένα. Πρέπει εσύ να παλέψεις. Πρέπει εσύ να καταθέσεις ψυχή και σώμα.
Κι αν χάσεις, δεν πειράζει. Πάλι κερδισμένος θα είσαι. Γιατί θα έχεις για παράσημο πως δεν την παράτησες τη ζωή. Δεν την εγκατέλειψες. Δεν λιγοψύχησες μπροστά στα εμπόδια.
Μην πεις άλλο “δεν μπορώ”. Μην κρυφτείς άλλο πίσω από εμπόδια, κανόνες και δικαιολογίες. Μην ματαιώσεις άλλο την ζωή, μην ακυρώσεις άλλο τον εαυτό και τις επιθυμίες σου.
Γιατί όσο εσύ μουρμούραγες “δεν μπορώ”, η ζωή προχώραγε και δεν σε περίμενε. Γιατί αυτή η ρουφιάνα η ζωή, δεν έχει πρόβα. Δεν έχει generalle. Έχει μόνο μια παράσταση. Και φρόντισε όταν πέσει αυλαία, να την έχεις ζήσει μέχρι το μεδούλι!!!
Το άρθρο έγραψε η Σοφία Παπαηλιάδου
loveletters.gr
Είσαι εσύ, και δεν μοιάζεις με κανέναν. Και δεν υπήρξες αλάνθαστος. Έκανες λάθη, έπεσες, σηκώθηκες, ξανάπεσες και ξανάκανες λάθη. Όμως σήμερα έχεις την επιλογή να μετρήσεις την μέρα αλλιώς. Να βάλεις παραπάνω θέληση, να βάλεις κι άλλο ακόμα πείσμα και να πιάσεις το νήμα από την αρχή.
Και ξέρεις κάτι; Πολλές φορές τα νήματα μπλέκονται και γίνονται κόμποι άλυτοι! Και λοιπόν;
Ό,τι δεν λύνεται κόβεται. Δεν το έμαθες ακόμα;
Κι ό,τι δεν έκανες, είναι ό,τι δεν θέλησες αρκετά! Ό,τι δεν διεκδίκησες αρκετά για τον εαυτό σου!
Κουράστηκα να ακούω από ανθρώπους ένα επαναλαμβανόμενο “δεν μπορώ”.
Ξέρεις κάτι; Μπορείς, αλλά δεν θέλεις.
Για όποιον λόγο, απλά δεν θέλεις.
Γιατί την στιγμή που εσύ “δεν μπορείς”, κάποιος άλλος γυρνά γη και ουρανό για να μπορεί.
Γιατί βλέπω ανθρώπους να παλεύουν με τη ζωή, να τα βάζουν με κύματα και ανέμους και να βγαίνουν όρθιοι και βλέπω κι άλλους, να κοιτάνε τις ατάραχες λίμνες και να αναρωτιούνται αν είναι παγωμένο το νερό!
Για εκείνον που θέλει, δεν υπάρχει εμπόδιο που δεν ξεπερνιέται. Δεν υπάρχει κουτάκι που να τον χωρέσει. Δεν υπάρχει κανόνας που να τον υποτάξει.
Υπάρχει μόνο το “θέλω” του και γι’αυτό θα φέρει τα πάνω – κάτω για να το ζήσει.
Μόνο που για τα “θέλω” σου, δεν μπορεί κανείς να δώσει τις μάχες για εσένα. Δεν γίνεται κανείς να μπορέσει για εσένα. Πρέπει εσύ να παλέψεις. Πρέπει εσύ να καταθέσεις ψυχή και σώμα.
Κι αν χάσεις, δεν πειράζει. Πάλι κερδισμένος θα είσαι. Γιατί θα έχεις για παράσημο πως δεν την παράτησες τη ζωή. Δεν την εγκατέλειψες. Δεν λιγοψύχησες μπροστά στα εμπόδια.
Μην πεις άλλο “δεν μπορώ”. Μην κρυφτείς άλλο πίσω από εμπόδια, κανόνες και δικαιολογίες. Μην ματαιώσεις άλλο την ζωή, μην ακυρώσεις άλλο τον εαυτό και τις επιθυμίες σου.
Γιατί όσο εσύ μουρμούραγες “δεν μπορώ”, η ζωή προχώραγε και δεν σε περίμενε. Γιατί αυτή η ρουφιάνα η ζωή, δεν έχει πρόβα. Δεν έχει generalle. Έχει μόνο μια παράσταση. Και φρόντισε όταν πέσει αυλαία, να την έχεις ζήσει μέχρι το μεδούλι!!!
Το άρθρο έγραψε η Σοφία Παπαηλιάδου
Δείτε κ.α. Αναρτήσεις με πολλά Αγαπημένα Θέματα ΕΔΩ !!!
loveletters.gr
0 σχόλια: