Να βλέπεις Τον Μονάκριβο Υιό σου σταυρωμένο αντί το χάδι σου,χολή να Του 'χουνε δωσμένο.
Την αμαρτία του ντουνιά στις πλάτες Του να σκώνει στο αίμα Του να πνίγεται το σύμπαν να λυτρώνει.
Καρτερικά να στέκεσαι μπρος το μαρτύριο Του το δάκρυ σου να γίνεται χαμόγελο δικό του.
Μέσα σου πάντα ήξερες πως γέννησες το θάμα αυτον που μέχρι σήμερα ακούει κάθε τάμα.
Κάθε ευχή και προσευχή κάθε ψυχή που κλαίει αμαρτωλός ή Αγιος για αυτόν κανείς δεν φταίει.
Μες Της Αγάπης Του το Φως τα πάντα εξαγνίζει τι κρύβει ο καθένας μας μονάχα Αυτός γνωρίζει.
Και ΕΣΥ σαφή στο πλάι Του στη λύπη στην χαρά μας παρηγοριά εγινηκες και ΜΑΝΑ πια δικια μας
Από την ποιητική συλλογή της Φίλης μου … Ειρήνης Πάγκαλου
0 σχόλια: