Φως και σκιές παιγνίδιζαν στα μάτια σου θάλασσα ολάνοικτη, καθάρια η αγκαλιά σου τόλμη κρυφή κι αγάπη σε συντρόφεψαν και η ελπίδα πως κοντεύεις στα όνειρα σου.
Λεπτή φιγούρα ξεχασμένη μέσα στ’ άπειρο σκέψεις ταξίδια στη σιωπή σε κυριεύουν κλωνάρια νιώθεις από δέντρο που κι αν ρίζωσε δίχως την Άνοιξη ν’ ανθίσουν πια προσμένουν
0 σχόλια: