Μοιάζει η ανάσα μου, κελί κλείνει μέσα φαντασία μια ζωή ευχή , μια αναπνοή σε ένα κόσμο δίχως σημασία
Δεν αντέχω άλλο , τούτη την σιωπή μια πέτρα και μια πεταλούδα δίχως μουσική , δίχως να 'μαι εκεί τον χορό που στήσαν είδα
Κι όλο ελπίζω, ς' ένα αύριο μα γελώ μονάχα εμένα ναι με ξεγελώ και ακολουθώ βήματα καιρού γραμμένα.
Από την ποιητική συλλογή της Φίλης μου … Ειρήνης Πάγκαλου
0 σχόλια: