Ε…Ψιτ, Μη γελιέστε,
η απογοήτευση σκοτώνει, αλλά ταυτόχρονα
φέρνει ζωή σε ό,τι ήταν νεκρό μέσα μας!!!
Συμπεριφορά ~ Κοινωνία/Σχέσεις !!!
Όταν κάποιος που αγαπάμε μας πληγώνει με ή χωρίς πρόθεση, η απογοήτευση κατακάθεται μέσα μας, και επειδή προέρχεται από κάποιον που είχε την απόλυτη εμπιστοσύνη μας, έχει τη δύναμη να μας αποσταθεροποιήσει συναισθηματικά, προκαλώντας μας αποθάρρυνση, θλίψη και χαμηλή αυτοεκτίμηση.
Η καρδιά μας δεν αντέχει να προδοθεί με οποιονδήποτε τρόπο, όσο δυνατή κι αν φαίνεται να είναι, θα έχει πάντα μια τρομακτική αντίδραση στο κακό που έρχεται εναντίον μας, στην έλλειψη σεβασμού ή ακόμα και στην έλλειψη φροντίδας για τον άλλο, πονάει όταν απογοητεύεται. Όμως, δεν μπορούμε να παραδοθούμε στον πόνο, δεν μπορούμε να κυριαρχηθούμε από το μίσος ή να επιτρέψουμε στον πόνο της αναπάντεχης πληγής να μας κάνει πικρούς και αναίσθητους. Κάθε φορά που στηριζόμαστε σε αυτό που ήταν κακό, χάνουμε την ευκαιρία για νέα ξεκινήματα.
Κάθε φορά που αγκαλιάζουμε τη μνησικακία και χαϊδεύουμε τον πόνο, στενεύουμε το χώρο της αγάπης μέσα μας και κακομεταχειριζόμαστε τον εαυτό μας για αυτό που μας έκανε κάποιος άλλος χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη ότι έχουμε μια ζωή μπροστά μας, ότι πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε και να προχωράμε, ώστε τα πράγματα να πάνε καλά για εμάς, ώστε να ανοίγονται δρόμοι χωρίς να χρειάζεται να κουβαλάμε περιττό βάρος στους ώμους μας, ώστε οι μέρες μας να είναι ειρηνικές και τα όνειρά μας να γίνονται πραγματικότητα μέσα από την ικανότητά μας να ξεπερνάμε.
Δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας όταν όλα όσα πιστεύαμε ότι είναι αλήθεια καταρρέουν, αλλά δεν είναι επίσης ωραίο να τρέφουμε ένα κακό παρελθόν και να μην μπορούμε να προχωρήσουμε από κάτι που πραγματικά δεν μας έκανε καλό. Όταν συγχωρούμε, δίνουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να κάνει μια νέα αρχή, απελευθερωνόμαστε, γινόμαστε πιο δυνατοί απέναντι σε εκείνους που δεν μπορούσαν να καταλάβουν την καρδιά μας και επιτρέπουμε στον Θεό να εργαστεί στη ζωή μας με τον δικό Του τρόπο. Το να συγχωρείς σημαίνει να χτίζεις ένα νέο μονοπάτι και να γράφεις μια νέα ιστορία.
Να θυμάστε πάντα: η απογοήτευση σκοτώνει! Σκοτώνει την αφέλειά μας, σκοτώνει τον τρόπο που πιστεύουμε ότι όλοι θα κάνουν για εμάς ό,τι έχουμε ήδη κάνει εμείς γι' αυτούς, σκοτώνει τον τρόπο που αγαπάμε περιμένοντας πάρα πολλά από τον άλλο, σκοτώνει τις υπερβολικές προσδοκίες μας, σκοτώνει τη συνήθειά μας να εναποθέτουμε την ευτυχία και την ευημερία μας στα χέρια των άλλων και, ταυτόχρονα, δίνει ζωή σε ό,τι αφήνουμε απρόσεκτα να πεθάνει μέσα μας.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
Η καρδιά μας δεν αντέχει να προδοθεί με οποιονδήποτε τρόπο, όσο δυνατή κι αν φαίνεται να είναι, θα έχει πάντα μια τρομακτική αντίδραση στο κακό που έρχεται εναντίον μας, στην έλλειψη σεβασμού ή ακόμα και στην έλλειψη φροντίδας για τον άλλο, πονάει όταν απογοητεύεται. Όμως, δεν μπορούμε να παραδοθούμε στον πόνο, δεν μπορούμε να κυριαρχηθούμε από το μίσος ή να επιτρέψουμε στον πόνο της αναπάντεχης πληγής να μας κάνει πικρούς και αναίσθητους. Κάθε φορά που στηριζόμαστε σε αυτό που ήταν κακό, χάνουμε την ευκαιρία για νέα ξεκινήματα.
Κάθε φορά που αγκαλιάζουμε τη μνησικακία και χαϊδεύουμε τον πόνο, στενεύουμε το χώρο της αγάπης μέσα μας και κακομεταχειριζόμαστε τον εαυτό μας για αυτό που μας έκανε κάποιος άλλος χωρίς να λαμβάνουμε υπόψη ότι έχουμε μια ζωή μπροστά μας, ότι πρέπει να μάθουμε να συγχωρούμε και να προχωράμε, ώστε τα πράγματα να πάνε καλά για εμάς, ώστε να ανοίγονται δρόμοι χωρίς να χρειάζεται να κουβαλάμε περιττό βάρος στους ώμους μας, ώστε οι μέρες μας να είναι ειρηνικές και τα όνειρά μας να γίνονται πραγματικότητα μέσα από την ικανότητά μας να ξεπερνάμε.
Δεν είναι εύκολο να αντιμετωπίζουμε τον εαυτό μας όταν όλα όσα πιστεύαμε ότι είναι αλήθεια καταρρέουν, αλλά δεν είναι επίσης ωραίο να τρέφουμε ένα κακό παρελθόν και να μην μπορούμε να προχωρήσουμε από κάτι που πραγματικά δεν μας έκανε καλό. Όταν συγχωρούμε, δίνουμε στον εαυτό μας την ευκαιρία να κάνει μια νέα αρχή, απελευθερωνόμαστε, γινόμαστε πιο δυνατοί απέναντι σε εκείνους που δεν μπορούσαν να καταλάβουν την καρδιά μας και επιτρέπουμε στον Θεό να εργαστεί στη ζωή μας με τον δικό Του τρόπο. Το να συγχωρείς σημαίνει να χτίζεις ένα νέο μονοπάτι και να γράφεις μια νέα ιστορία.
Να θυμάστε πάντα: η απογοήτευση σκοτώνει! Σκοτώνει την αφέλειά μας, σκοτώνει τον τρόπο που πιστεύουμε ότι όλοι θα κάνουν για εμάς ό,τι έχουμε ήδη κάνει εμείς γι' αυτούς, σκοτώνει τον τρόπο που αγαπάμε περιμένοντας πάρα πολλά από τον άλλο, σκοτώνει τις υπερβολικές προσδοκίες μας, σκοτώνει τη συνήθειά μας να εναποθέτουμε την ευτυχία και την ευημερία μας στα χέρια των άλλων και, ταυτόχρονα, δίνει ζωή σε ό,τι αφήνουμε απρόσεκτα να πεθάνει μέσα μας.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
ceciliasfalsin.com.br
0 σχόλια: