Κοινωνία/Σχέσεις ~ Συναισθήματα ~ Συμπεριφορά Vs Jesus !!!
Έχω αυτές τις μέρες "αφήστε με ήσυχο γιατί δεν αισθάνομαι καλά σήμερα". Εκείνες τις μέρες που μου αρέσει να έχω τις δικές μου γωνιές, και αν είναι δυνατόν να είμαι μόνο εγώ, ο Θεός και κανένας άλλος. Έχω εκείνες τις μέρες που είμαι γεμάτος από το "μη με αγγίζεις", και γι' αυτό το λόγο απομακρύνομαι, κρύβομαι, μένω στον εαυτό μου, σβήνω λίγο και προσπαθώ να προσέχω τον εαυτό μου παρά τις δυσκολίες που μου φέρνουν αυτές οι στιγμές.
Είμαστε άνθρωποι και μερικές φορές δεν αντέχουμε να είμαστε τόσο δυνατοί όσο μας βλέπουν πολλοί, μερικές φορές οι καταιγίδες έρχονται με καταστροφικό τρόπο και η ψυχή μας γίνεται ανήσυχη, άσκοπη, χωρίς έδαφος, χωρίς διάθεση να κάνουμε κάτι, αυτή είναι η αλήθεια.
Όσο περισσότερο προσπαθείς να σταθείς όρθιος και να συγκρατήσεις τα δάκρυά σου, τόσο περισσότερο πονάει η καρδιά σου και αυτό δεν είναι καλό. Πρέπει να μείνουμε λίγο μόνοι με τον εαυτό μας και να κοιτάξουμε τις ρωγμές, τα κενά, τις πληγές, τις πόρτες που επέτρεψαν στη θλίψη να έχει πρόσβαση στα καλά μας συναισθήματα.
Αυτό που θέλω να σας πω είναι ότι κανείς δεν είναι απαλλαγμένος από αυτές, κανείς δεν είναι απρόσβλητος από τις κακές μέρες, αλλά αντί να παραδινόμαστε σε αυτές, πρέπει να συλλέγουμε όσες περισσότερες εμπειρίες μπορούμε από αυτές και να τρέφουμε από αυτές, ώστε να ανθίσει η ειρήνη και η δύναμη στην ψυχή μας.
Πρέπει να βάζουμε τον εαυτό μας στην προσευχή, ακόμα και αν δεν έχουμε διάθεση, και να λέμε στον Κύριο τη ζωή μας, τα βάσανά μας, την αγωνία μας και όλα όσα μας απασχολούν, ακόμα και αν είναι σιωπηλά ή απλά με δάκρυα, ώστε το έργο του να μας ανακουφίσει και να μας αναπαύσει.
Η ζωή πραγματικά δεν είναι εύκολη για κανέναν, και η στέγη δεν μας προειδοποιεί πότε θα πέσει και ξαφνικά θα βρεθούμε κάτω από τα ερείπια, μελανιασμένοι ίσως, αλλά ζωντανοί. Ο Θεός το κάνει αυτό μαζί μας, μας παίρνει από το χέρι και μας βγάζει από την τρύπα, μας λέει: είμαι εδώ, και ξέρει ότι δεν μπορούμε πάντα να τα καταφέρουμε.
Η αγκαλιά του γίνεται ο χώρος διαφυγής μας και η παρηγοριά και η αγάπη του η προστασία μας. Καταλήγουμε να ενθαρρύνουμε τους εαυτούς μας, καταλήγουμε να σηκωνόμαστε πιο δυνατοί. Όλα είναι θέμα χρόνου, εμπιστοσύνης και πίστης.
The wonderful article was written by Cecilia sfalsin{Σεσίλια Σφάλσιν} & translation the underling Sinakis
Cecilia sfalsin
0 σχόλια: